هنوز آثار خاطره حماسه 33 روز مقاومت نیروهای حزب‌الله لبنان در برابر ارتش اسرائیل و اجتماع بزرگ «جشن بزرگ پیروزی» مقاومت اسلامی‌ چون هدیه‌ای الهی در دید و اذهان مردم لبنان و کشورهای عربی منطقه می‌چرخد که در گوشه وکنار، همچنان حرف و حدیث‌های بسیاری از خیانت سرسپردگان آمریکا در لبنان به مقاومت اسلامی ‌به گوش می‌رسد.

پشت پرده خروج نیروهای ارتش لبنان از پادگان مرجعیون در تاریخ بیستم مرداد ماه و چگونگی بمباران منطقه «الرویس» در جنوب لبنان در تاریخ بیست‌و‌دوم مرداد ماه، از جمله مسائل مهمی ‌است که اکنون بسیاری در لبنان در تلاشند که حقایق آن را از زبان نیروهای مقاومت اسلامی ‌بشنوند و شاید بسیاری از اجتماع میلیونی که در جنوب بیروت برای شنیدن سخنان دبیرکل حزب‌الله گرد هم آمده بودند، منتظر شنیدن بخشی از حقایق پشت پرده‌ای بودند که برخی از آنان تنها چند روز پیش از این، از سوی سید‌حسن نصرالله به خیانت و خنجر زدن از پشت به مقاومت اسلامی ‌متهم شده بودند، اما باز هم «سید مقاومت» از باز کردن این پرونده خودداری کرد تا  شاید در روزی مناسب که خود تشخیص خواهد داد، آن را افشا نماید.

روز نهم آگوست، برابر با هجدهم مرداد ماه سال‌جاری، در حالی که نیروهای حزب‌الله، نبرد زمینی سختی را با ارتش اسرائیل آغاز کرده بودند، تعداد صد تن از نیروهای زمینی احتیاط ارتش اسرائیل، وارد پادگان ارتش لبنان در مرجعیون شدند تا ضمن تفتیش آن از حضور نیافتن نیروهای حزب‌الله و یا امکانات نظامی ‌در آن آگاه شوند. به این ترتیب، پس از نیم ساعت از ورود و تفتیش، آنها پادگان را ترک می‌کنند و از آن خارج می‌شوند که ناگهان با کمین سنگین کماندوهای حزب‌الله مواجه می‌شوند. آنها در حالی که می‌دانستند تعدادی از مردم عادی برای فرار از بمباران‌های اسرائیل به پادگان مرجعیون پناه برده‌اند و تعداد قابل توجهی از نیروهای نظامی‌ ارتش لبنان در این پادگان مستقرند، به سوی پادگان باز می‌گردند تا با سپر قرار دادن نیروهای انسانی لبنانی، راهی برای فرار خود جستجو کنند. آنها وارد پادگان می‌شوند و نیروهای ارتش لبنان که مجوزی برای درگیری با اسرائیلی‌ها نداشتند و با دستوری از مرکز بیروت، از هرگونه نبرد با ارتش اسرائیل برحذر شده بودند، بدون هرگونه مقاومتی پادگان را با همه امکاناتش در اختیار نیروهای اسرائیلی قرار می‌دهند. از این لحظه است که به بیروت و تل آویو اطلاع داده می شود که چه اتفاقاتی رخ داده است.

حزب‌الله لبنان که می‌دانست بیش از 300 تن از ارتش و مردم عادی در این پادگان قرار دارند از هرگونه تعرضی به پادگان خودداری می‌کند تا گزندی به آنها نرسد. از سویی دیگر، کماندوهای حزب‌الله منتظر فرصت بودند تا یا تعداد قابل توجهی از آنها را به اسارت بگیرند و یا آنها را تارومار کنند که در هر دو صورت یک پیروزی بزرگ  در طول شش دهه نبرد اعراب و اسرائیل برای حزب‌الله رقم می‌خورد که همه چیز را در طول نبرد به نفع مقاومت اسلامی‌لبنان عوض می‌نمود.

به گفته مجله «الحقیقه» چاپ پاریس که متعلق به نویسنده و روزنامه‌نگار مخالف سوریه‌ای «نزار نیوف» است، ارتباطات وسیعی آغاز می‌شود که یک طرف آن وزیر دادگستری اسرائیل «حییم رامون» در تل‌آویو است و طرف دیگرش «احمد فتفت»، سرپرست وزارت کشور لبنان در بیروت. مجله «الحقیقه» از پاریس  به نقل از روزنامه‌نگار و نویسنده اسرائیلی «نسیم الونی» می‌نویسد: وزیر دادگستری اسرائیل با یک واسطه با سعدالدین حریری تماس برقرار می‌کند. این میانجی کسی نیست جز «رون لودر»، رئیس صندوق ملی یهود و رئیس هیئت مدیره فروشگاه‌های زنجیره‌ای بین‌المللی «استیه لودر». چنانچه «الحقیقه» آورده است: «رون لودر»، همان کسی است که چندین بار با نام و نشانی دیگر، به بیروت سفر کرده و با همکاری یکی از مؤسسات رفیق حریری و با حضور همسر وی خانم «نازک حریری»، یکی از شعب این فروشگاه را با نام «اشتی» در بیروت، افتتاح کرده بود. رون لودر، مسئولیت حمایت مالی از استقرار یهودیان مهاجر به فلسطین اشغالی را در اسرائیل به عهده دارد.

این تصویر افشاگرانه، عدنان داوود را در کنار دو سرباز اسرائیلی نشان می‌دهد

تلاش‌های وزیر دادگستری اسرائیل به بار می‌نشیند و فواد سینیوره که از طریق «سعد الدین حریری» در جریان امور قرار گرفته، به احمد فتفت، سرپرست وزارت کشورش دستور می‌دهد که موضوع را پیگیری کند. احمد فتفت نیز به فرمانده پادگان «سرتیپ عدنان داوود»، دستور می‌دهد از هرگونه اقدامی ‌بدون مشورت با وی خودداری کند و منتظر دستورهای بیروت بماند. این در حالی است که فرمانده پادگان «عدنان داوود» با کمال سخاوتمندی از اسرائیلی‌ها پذیرایی می‌کند و با آنها قهوه می‌خورد و از قضا، یکی از افراد ارتش اسرائیل از تمامی ‌این رخدادها فیلمبرداری می‌کند که پخش آن از شبکه دو تلویزیون اسرائیل و متعاقب آن تلویزیون المنار و تلویزیون NEW TV  لبنان، موجب رسوایی بزرگی برای فرمانده پادگان و احمد فتفت می‌شود، به گونه‌ای که دستور بازداشت عدنان داوود به جرم تسلیم در برابر دشمن و خیانت به شرافت ملی صادر می‌شود.

دولت اسرائیل دو روز به شدت بحرانی را پشت سر می‌گذراند تا بتواند به هر شکلی که هست، صد تن از نیروهایش را به سلامت از پادگان مرجعیون خارج کند. از همین رو، با طرف لبنانی خود به یک مکانیسم مشترک دست می‌یابند و آن این بود که: حزب‌الله لبنان از هرگونه تعرضی به نیروهای اسرائیلی در محاصره خودداری می‌کند و در مقابل، ارتش اسرائیل اجازه می‌دهد تا 350 لبنانی داخل پادگان، اعم از نظامی ‌و مردم عادی به سلامت از پادگان خارج شوند. بر همین پایه در تاریخ 20 مرداد ماه با همراهی تعدادی از نیروهای هندی «یونیفیل»، لبنانی‌ها  از پادگان خارج می‌شوند و  حزب‌الله لبنان که خود را در عملی انجام شده می‌دید، برای حفظ جان لبنانی‌ها، مجبور به پذیرش امر می‌شود و از هرگونه حمله‌ای به نیروهای اسرائیلی خودداری می‌کند تا آنها مرجعیون را ترک کنند، اما با این همه ارتش اسرائیل، بازهم زیر تعهدات خویش می‌زند و کاروان لبنانی‌ها را زیر آتش می‌گیرد که تعدادی مجروح بر جای می‌گذارد.

«میلوش شتراگر»، سخنگوی «یونیفیل» در همین روز، مدعی می‌شود که ‌این اقدام با توافق دو دولت لبنان و اسرائیل صورت گرفته است و «احمد فتفت» نیز در گفت‌وگو با فرانس‌پرس اظهار می‌دارد که وزارت کشور، تصمیم به تخلیه پادگان گرفته است و این اقدامات خود را نتیجه مذاکرات دولت لبنان با دولت فرانسه و شخص «ژآک شیراک» می‌داند، در حالی که مجله «الحقیقه»، مدعی است مدارکی بسیار مهم در دست دارد که دولت فرانسه، هیچ نقشی در این کار نداشته، بلکه ‌این اقدام نتیجه تلاش میانجیگر یهودی و رئیس صندوق ملی یهود «رون لودر» بوده است.

مجله  الحقیقه با آن که یک فرد سوری مخالف دولت سوریه آن را هدایت می‌کند، بحث‌های خود را تنها به ‌این موضوع، ختم نمی‌کند و به مسئله‌ای می‌پردازد که اگر حقیقت داشته باشد و یا بتواند آنچنان که مدعی شده با اسناد و مدارک مستدل و محکم آن را ثابت کند، تحولی همراه با حقایقی دردناک جامعه لبنان را در بر خواهد گرفت. این مجله، موضوع حمله هوایی اسرائیل در تاریخ 22 مرداد ماه به «مجتمع مسکونی امام حسن (ع)» در منطقه «الرویس» در جنوب بیروت را مورد بررسی قرار داده است و مدعی شده است که‌ این حمله بنا بر نامه‌ای شکل گرفته است که «مروان حماده»، وزیر ارتباطات دولت لبنان و عضو فراکسیون «ولید جنبلاط» در لبنان، به دولت اسرائیل نوشته شده بوده است. الحقیقه به نقل از گزارش «نسیم الونی» می‌نویسد: در تاریخ 13 اگوست 2006 اسرائیل نامه‌ای را از سوی «مروان حماده»، وزیر ارتباطات لبنان از طریق سفیر آمریکا در بیروت دریافت می‌کند که اظهار می‌دارد، سید‌حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان در کجا مخفی شده است. الحقیقه مدعی است این نامه، که آن را از طریق یکی از سفارتخانه‌های اروپایی در تل آویو به دست آورده است، نشان می‌دهد که سید‌حسن نصرالله هم اکنون (زمان ارسال نامه ساعت 30/14 به وقت بیروت)  در منطقه الرویس در جنوب بیروت قرار دارد.

در همین نامه آمده است که سید‌حسن دستور اعزام فرماندهان زبده و تازه نفس خود به نقاط مرزی درگیری را صادر کرده است. پس از ارسال این نامه و دریافت آن توسط دولت اسرائیل، فقط ده دقیقه بعد، فرماندهی ارتش اسرائیل دستور حمله به نقطه یاد شده در نامه «مروان حماده» را صادر می‌کند. بر اساس این دستور، هجده هواپیمای اسرائیل در ساعت حدود 30/15 به وقت تهران حمله‌ای وسیع را فقط ظرف دو دقیقه به محل یاد شده انجام می‌دهند که حدود چهل تن بمب انفجاری هوشمند بر فراز مجتمع مسکونی امام حسن (ع) فرو می‌ریزند که ثمره آن شهادت 50 تن که 20 تن آنها را کودکان تشکیل می‌دادند، بود. در این حمله، ده آپارتمان که برخی از آنها تا بیست طبقه ارتفاع داشتند با خاک یکسان می‌شوند، به گونه‌ای که برخی از خبرنگاران حاضر در محل، آن را اینچنین تشبیه می‌کردند: چکشی را بردارید و به یک بیسکویت بکوبید. اینجا به همین شکل نرم شده بود.

این حمله نیز مانند حمله به منطقه برج البراجنه بیروت که با هدف ترور سید‌حسن نصرالله شکل گرفته بود، با شکست روبرو شد و سایت «بازتاب» در خبری لحظاتی پس از حمله به الرویس از شکست اطلاعاتی ارتش اسرائیل در ترور رهبران حزب‌الله لبنان خبر داد.
اکنون جامعه لبنان همه نگاه‌های خود را به ‌این سو جلب نموده است که در چه زمانی اسرار کامل عناصر وابسته به آمریکا  در جنگ سی‌وسه روزه، افشا می‌شود تا چهره دوست و دشمن و مرزهای مقاومت و سرسپردگی در لبنان و منطقه خاورمیانه بیش از پیش روشن شود