6 آبان سال 1360، در حالی سیدحسن نصرالله 21 ساله از امام خمینی اجازه کتبی دریافت می‌کند که امام خمینی، به ندرت چنین شرایطی را برای کسی ایجاد کرده بودند.

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، در پیش از ظهر روز ششم آبان 1360، یاران جنبش امل به همراه سیدحسن نصرالله در جماران به حضور امام خمینی(ره) شتافتند و از او شنیدند که: «از آنجا که منطقه در شرف یک نهضت اسلامی عمومی است، آمریکا اقدام به طرح قضایایی کرده است تا بتواند دست مردم بی‌پناه منطقه را از سرنوشتشان کوتاه کند و متأسفانه، برخی از دولت‌ها هم او را کمک می‌کنند. طرح سادات و فهد یکی است. بر فرض که آمریکا یک طرح صد درصد اسلامی ـ انسانی بدهد، ما باور نمی‌کنیم که آنان به نفع صلح و منافع ما گامی بردارند. اگر آمریکا و اسرائیل «لااله الاالله» بگویند، ما قبول نداریم، چرا که آنان می‌خواهند سر ما کلاه بگذارند. آنها که صحبت از صلح می‌کنند، می‌خواهند منطقه را به جنگ بکشند... .

مسئله‌ای که می‌خواهم اکیداً به شما تذکر دهم این است که این معنا که «نمی‌شود با قدرت‌های بزرگ طرف شد» را از گوش‌هایتان بیرون کنید. شما بخواهید، می‌توانید...».

و در همان روز بود که نصرالله، حکم اجازه اخذ وجوهات شرعیه را در 21 سالگی از امام دریافت می‌کند و این در حالی است که شیخ صبحی طفیلی، از سران مقاومت، هفت سال بعد؛ یعنی 14 آبان 1367 و شهید سیدعباس موسوی، اولین دبیرکل حزب‌الله، نیز در 20 بهمن سال 1366 اجازه تصرف در امور حسبیه و شرعیه را با امر امام پیدا می‌کنند.
متن حکم امام خطاب به سیدحسن نصرالله، به این شرح است:

اجازه‌نامه
زمان: 1360 ه‍ ش. /1401 ه‍. ق.
مکان: تهران، جماران
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: سیدحسن نصرالله ـ لبنان

بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب‌العالمین، والصلوة والسلام علی محمد و آله الطاهرین، ولعنة الله علی اعدائهم اجمعین.
و بعد، جناب حجت‌الاسلام آقای حاج سیدحسن نصرالله ـ دامت افاضاته ـ از طرف اینجانب مجازند در تصدی امور حسبیه و اخذ وجوه شرعیه و مصرف مظالم عباد و ذکوات و کفّارات را در مصارف مقررة شرعیه؛ و در مورد سهمین مبارکین نیز مجازند در اخذ و صرف آن در مخارج خودشان به نحو اقتصاد؛ و در مورد مازاد بر مخارج نیز مجازند نصف آن را در مخارج سادات عظام ـ کثرالله امثالهم ـ و ترویج شریعت مقدسه صرف نموده و نصف دیگر را ارسال دارند.

«و اوصیه ـ ایّده‌الله تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی امور الدین و الدنیا؛ و ان لاینسانی من صالح دعواته»؛ والسلام علیه و علی اخوانناالمؤمنین و رحمةالله و برکاته.

روح‌الله الموسوی الخمینی